Attoseconde pulsenonthul de geheimen van tijdsvertraging
Wetenschappers in de Verenigde Staten hebben, met behulp van attoseconde -pulsen, nieuwe informatie onthuld over deFoto -elektrisch effect: defoto -elektrische emissieVertraging is maximaal 700 attoseconden, veel langer dan eerder verwacht. Dit laatste onderzoek daagt bestaande theoretische modellen uit en draagt bij aan een dieper inzicht in de interacties tussen elektronen, wat leidt tot de ontwikkeling van technologieën zoals halfgeleiders en zonnecellen.
Het foto -elektrische effect verwijst naar het fenomeen dat wanneer licht op een molecuul of atoom op een metaaloppervlak schijnt, het foton interageert met het molecuul of atoom en elektronen vrijgeeft. Dit effect is niet alleen een van de belangrijke grondslagen van de kwantummechanica, maar heeft ook een grote invloed op de moderne fysica, chemie en materialenwetenschappen. Op dit gebied is de zogenaamde foto-emissievertragingstijd echter een controversieel onderwerp geweest en verschillende theoretische modellen hebben het in verschillende mate uitgelegd, maar er is geen uniforme consensus gevormd.
Omdat het gebied van attoseconde wetenschap de afgelopen jaren dramatisch is verbeterd, biedt dit opkomende tool een ongekende manier om de microscopische wereld te verkennen. Door gebeurtenissen precies te meten die op extreem korte tijdschalen plaatsvinden, kunnen onderzoekers meer informatie krijgen over het dynamische gedrag van deeltjes. In de nieuwste studie gebruikten ze een reeks röntgenpulsen met hoge intensiteit geproduceerd door de coherente lichtbron in het Stanford Linac Center (SLAC), die slechts een miljardste van een seconde (attosecond) duurde om de kernelektronen te ioniseren en de kernelektronen te ioniseren en de kernelektronen te ioniseren en de kern elektronen te ioniseren en de kernelektronen te ioniseren en de kernelektronen te ioniseren en de kernelektronen te ioniseren en de kernmolecule te ioniseren.
Om de trajecten van deze vrijgegeven elektronen verder te analyseren, gebruikten ze individueel opgewondenlaserpulsenom de emissietijden van de elektronen in verschillende richtingen te meten. Met deze methode konden ze de significante verschillen tussen de verschillende momenten veroorzaakt door de interactie tussen de elektronen nauwkeurig berekenen, wat bevestigt dat de vertraging 700 attoseconden zou kunnen bereiken. Het is vermeldenswaard dat deze ontdekking niet alleen enkele eerdere hypothesen valideert, maar ook nieuwe vragen oproept, het maken van relevante theorieën moet opnieuw worden onderzocht en herzien.
Bovendien benadrukt de studie het belang van het meten en interpreteren van deze tijdsvertragingen, die cruciaal zijn voor het begrijpen van experimentele resultaten. In eiwitkristallografie, medische beeldvorming en andere belangrijke toepassingen met betrekking tot de interactie van röntgenfoto's met materie, zullen deze gegevens een belangrijke basis zijn voor het optimaliseren van technische methoden en het verbeteren van de beeldvormingskwaliteit. Daarom is het team van plan om de elektronische dynamiek van verschillende soorten moleculen te blijven verkennen om nieuwe informatie over het elektronische gedrag in meer complexe systemen en hun relatie met moleculaire structuur te onthullen, waardoor een meer solide data -basis wordt gelegd voor de ontwikkeling van gerelateerde technologieën in de toekomst.
Posttijd: sep-24-2024