Wat zijn de gebruikelijke materialen voor het bewerken van optische elementen?

Wat zijn de gebruikelijke materialen die worden gebruikt voor het bewerken van optische elementen? De materialen die gewoonlijk worden gebruikt voor het verwerken van optische elementen omvatten voornamelijk gewoon optisch glas, optische kunststoffen en optische kristallen.

Optisch glas

Vanwege de gemakkelijke toegang tot hoge uniformiteit van goede transmissie, is het een van de meest gebruikte materialen op het gebied van optische materialen geworden. De slijp- en snijverwerkingstechnologie is volwassen, grondstoffen zijn gemakkelijk te verkrijgen en de verwerkingskosten zijn laag en gemakkelijk te vervaardigen; Het kan ook worden gedoteerd met andere stoffen om de structurele eigenschappen ervan te veranderen, en er kan speciaal glas worden bereid, dat een laag smeltpunt heeft, en het spectrale transmissiebereik is voornamelijk geconcentreerd in het zichtbare licht en de nabij-infrarode band.

Optische kunststoffen

Het is een belangrijk aanvullend materiaal voor optisch glas en heeft een goede doorlaatbaarheid in de nabij-ultraviolette, zichtbare en nabij-infrarode banden. Het heeft de voordelen van lage kosten, lichtgewicht, gemakkelijke vorming en sterke slagvastheid, maar vanwege de grote thermische uitzettingscoëfficiënt en slechte thermische stabiliteit is het gebruik ervan in complexe omgevingen beperkt.

Optisch kristal

Het transmissiebandbereik van optische kristallen is relatief breed en ze hebben een goede transmissie in zichtbaar, nabij-infrarood en zelfs langegolf-infrarood.

De selectie van optische materialen speelt een sleutelrol bij het ontwerp van een breedbandbeeldvormingssysteem. In het eigenlijke ontwerpproces wordt de materiaalkeuze meestal op basis van de volgende aspecten overwogen.

Optische eigenschap

1, het geselecteerde materiaal moet een hoge transmissie in de band hebben;

2. Voor breedbandbeeldvormingssystemen worden doorgaans materialen met verschillende dispersiekarakteristieken geselecteerd om de chromatische aberratie redelijk te corrigeren.

Fysisch-chemische eigenschappen

1, de dichtheid van het materiaal, de oplosbaarheid en de hardheid bepalen allemaal de complexiteit van het verwerkingsproces van de lens en het gebruik van kenmerken.

2 is de thermische uitzettingscoëfficiënt van het materiaal een belangrijke index, en het probleem van warmtedissipatie moet in de latere fase van het systeemontwerp worden overwogen.