Optische draadloze communicatie (OWC) is een vorm van optische communicatie waarbij signalen worden verzonden met behulp van ongeleid zichtbaar, infrarood (IR) of ultraviolet (UV) licht.
OWC-systemen die werken op zichtbare golflengten (390 - 750 nm) worden vaak zichtbaar lichtcommunicatie (VLC) genoemd. VLC-systemen maken gebruik van lichtgevende diodes (leds) en kunnen met zeer hoge snelheden pulseren zonder merkbare effecten op de lichtopbrengst en het menselijk oog. VLC kan worden gebruikt in een breed scala aan toepassingen, waaronder draadloos LAN, draadloos persoonlijk LAN en voertuignetwerken. Aan de andere kant werken point-to-point OWC-systemen op de grond, ook bekend als Free Space Optics (FSO)-systemen, op nabij-infraroodfrequenties (750 - 1600 nm). Deze systemen maken doorgaans gebruik van laserzenders en bieden kosteneffectieve, transparante protocolverbindingen met hoge datasnelheden (dwz 10 Gbit/s per golflengte) en bieden een potentiële oplossing voor backhaul-knelpunten. De belangstelling voor ultraviolette communicatie (UVC) groeit ook als gevolg van recente ontwikkelingen op het gebied van halfgeleiderlichtbronnen/detectoren die werken in het zonblinde UV-spectrum (200-280 nm). In deze zogenaamde diepe ultraviolette band is de zonnestraling op grondniveau verwaarloosbaar, waardoor het ontwerp mogelijk wordt van een fotonenteldetector met een breedveldontvanger die de ontvangen energie verhoogt zonder extra achtergrondruis toe te voegen.
Decennia lang is de belangstelling voor optische draadloze communicatie in de eerste plaats beperkt gebleven tot clandestiene militaire toepassingen en ruimtevaarttoepassingen, waaronder intersatelliet- en deep space-verbindingen. Tot nu toe is de massamarktpenetratie van OWC beperkt geweest, maar IrDA is een zeer succesvolle draadloze transmissieoplossing voor korte afstanden.
Van optische interconnectie in geïntegreerde schakelingen tot verbindingen tussen gebouwen buitenshuis en satellietcommunicatie: varianten van optische draadloze communicatie kunnen potentieel worden gebruikt in een grote verscheidenheid aan communicatietoepassingen.
Optische draadloze communicatie kan worden onderverdeeld in vijf categorieën, afhankelijk van het transmissiebereik:
1. Superkorte afstanden
Interchip-communicatie in gestapelde en dicht opeengepakte multi-chip-pakketten.
2. Korte afstanden
In de standaard IEEE 802.15.7, onderwatercommunicatie onder draadloze Body Local Area Network (WBAN) en draadloze Personal Local Area Network (WPAN) toepassingen.
3. Middelgroot bereik
Indoor IR en zichtbaar lichtcommunicatie (VLC) voor draadloze lokale netwerken (WLans), evenals voertuig-voertuig- en voertuig-infrastructuurcommunicatie.
Stap 4: Op afstand
Interbuilding-connectiviteit, ook bekend als optische communicatie in de vrije ruimte (FSO).
5. Extra afstand
Lasercommunicatie in de ruimte, vooral voor verbindingen tussen satellieten en het opzetten van satellietconstellaties.
Posttijd: 01-jun-2023